تعریف فیلم جوکر رو خیلی شنیده بودم، امروز تماشا کردم و خب به نظرم این فیلم مقواست! وقت باارزشم رو هدر داد.
من این فیلم رو دوست نداشتم، چون برام تازگی نداشت و فیلم راننده تاکسی رو برام تداعی می کرد، البته گونه ای ضعیف در بازسازی این فیلم. انگیزه هایی که جوکر رو به یک شخصیت وندال و ضد اجتماع سوق داد، برام قانع کننده نبود و حوادث چندان سیر منطقی نداشتند، انگار فیلمساز قصد داشته هرگونه فلاکتی رو در زندگی جوکر قرار بده تا یک تراژدی نارسا بسازه که فقط ترحم برانگیزه! گونه ای هجو و تمسخر جریان های چپ و آنارشیستی هم در این فیلم دیده میشه، همانطور که در نمونه های مشابه دیگه دیدیم مثل فیلم باشگاه مشت زنی که در نهایت قهرمانهای هردو روایت، بیماران روانی معرفی می شوند که از اختلال شخصیت رنج می برند.این پرداخت زیرکانه و نمایش خشونت آمیز از یک جریان فکری که ممکنه حاصل ناخودآگاه فیلمساز باشه، قصد داره با روان پریش نشان دادن این جریانات، مخاطب رو از پرداخت جدی باز داره. من برای چنین فیلمی دست نمی زنم و با آرامش سالن سینما رو ترک میکنم.
درباره این سایت