چرا سلیمانی محبوب قلب ها بود؟

دو) جنگ با رشادت و دلیری در آمیخته است. مرد جنگ ترسو نیست، شجاع است. ما ترسو ها را دوست نداریم. سلیمانی برای ما جنگجویی نترس بود و مظلومانه هم به شهادت رسید.

سوم) سلیمانی در کار خود پروفشنال بود. سلیمانی نتیجه تولید می‌کرد. او معلوم بود که کاربلد است و با رانت و لابی و لاف زنی در آن جایگاه نایستاده است.

چهارم) گفتمان سلیمانی بازتولید کلیشه های رایج بین دولت مردان نبود. ما او را با رجز خوانی های رایج نمی‌شناختیم. انگار او بیشتر مرد عمل بود تا حرف. مذهب او مذهب شواف نبود. مذهب سلیمانی مذهب اگاهی و بینش بود.

پنج) سلیمانی در بازی های ی اصلاح طلب اصولگرا دخالت نمیکرد. او اصطلاحا فراجناحی بود.

ششم) سلیمانی در عین حال که فرمانده جنگ بود تواضع مثال زدنی داشت. گویی او جمع اضداد بود. چگونه یک فرمانده جنگ میتواند شخصیتی چنین لطیف داشته باشد، برای ما محل پرسش بود.

هفت) سلیمانی لهجه شهرستانی داشت و نوعی اصالت و رشد از پایین در گفتار او موج میزد. او نماینده حاشیه بود تا متن.

هشت) سلیمانی نماد یک پدر ایرانی دلسوز بود. همه ما در فامیل مان یک نفر شبیه سلیمانی داریم. قیافه سلیمانی برای ما آشنا بود.

نه) سلیمانی فقط برای منافع ما نمیجنگید. گویی غیر ایرانیان نیز از او بهره مند بودند. ما دستاورد های او امتداد کرامت ایرانیان تلقی میکردیم.

ده) او اگاهانه خود را پدر بی حجاب ها هم می‌دانست. گفتمان او غیر شبیه ها رو هم در بر می‌گرفت. اخراجی هم او را پناه خود می‌دانستند. منش سلیمانی در سطح استراتژیک-نه تاکتیکی و ابزاری-دربرگیرنده "دیگری" بود.

. همین چند نکته ساده نه تنها رمز محبوبیت سلیمانی را توضیح میدهد بلکه نشان میدهد انتظار مردم از صاحبان قدرت و ت های کلان چیست. ویژگیهای های سلیمانی بدیل های مهمی برای شاخصه های کنونی ت در ایران هستند. فرض کنید ت های مختلف ی و فرهنگی روی منش سلیمانی طراحی و تعبیه شوند، آیا رابطه نظام و ملت متحول نشده و هردو بهتر نمی توانند انتقام سخت ما را بستانند؟ اگر منش سلیمانی به بسته های تی تاثیر گذار تبدیل شوند و مثلا صداوسیما و ت و مراکز اصلی قدرت سلیمانی وار عمل کنند بسیاری از مشکلات ما حل نخواهند شد؟

پی‌نوشت: مردم در تشییع گفتند ما چه چیزی میخواهیم و چه نمی خواهیم. تشییع حاج قاسم یک رفراندوم بود.