احتمالا الان خیلی زوده برای موضع گیری در رابطه با سقوط هواپیمای اکراینی و باید صبر کرد اما به عنوان اولین مواجهم با این رویداد می نویسم:
ابتدا تسلیت می گم خدمت همه کسانی که می شناسم و باهاشون خاطره دارم و از غمشون ناراحت می شم که با این واقعه به هر شکلی احساس همذات پنداری داشتند و رنج کشیدند و من رو ببخشید که با همه افسوسی که به خاطر شرایط غمبار شما دارم،نمی تونم با جان باختگان احساس همذات پنداری داشته باشم در عین حال که خوشحال هم نیستم،هرجانی عزیز است.قطعا نه به خاطر دفاع از هیچ قدرتی که برای من هیچ کسی در آن حد از قداست نیست،بلکه به خاطر خودم!به خاطر تضادهایی که در این جامعه هست و ما رو از یک ملت شدن دور کرده و در واقع قلب وحدت ما خیلی وقته که از وجهی یکی نیست،تنها نقطه پیوند دهنده برای من با "ما"همون سرزمین و وطن هست که باقی مونده و اگر حسی هست از وجه هم وطن بودن است و لاغیر.
دوم اظهار تاسف دارم برای همه کسانی که با مرگ هم وطنانشون در تشییع سردار دست به تمسخر و تحقیر و حتی اظهار شادمانی زدند و دریغ نکردند از زخم زدن به خانواده های جان با ختگان.خب استاندارهای ما با هم فاصله داره ولی من این حجم از فاصله رو نمیدیدم.اما ظاهرا مرگ آدم هایی که سفرهای خارجی نمی روند و عکس های شیک ندارند برای عده ای از به ظاهر هم وطنانمان نه تنها اهمیتی ندارد که باعث خوشحالی و تمسخر هم هست.
سوم در رابطه با شهادت سردار همچنان برای ما سوالات جدی وجود داره.چه طور ممکنه فردی با اون اندازه قابلیت نظامی که تا به حال گروه های خبره جاسوسی امکان ردیابی اش رو نداشتند به یک باره بعد از نبودن خبری از ایشون در رسانه ها،در فرودگاه عراق به شهادت برسند؟مسلمه که استقبال بی نظیر مردم از پیکر سردار خیلی از معادلات و محاسبات رو بر هم زده.ما غافل نیستیم از سوالاتی که داریم و امیدواریم یک روز حقایق بر همه روشن بشه.
چهارم با وجود همه این اتفاقات از اهمیت دفاع ما در برابر کم نشده و من همچنان از موضع خودم برای مقابله به مثل نظامی در شرایط مشابه دفاع می کنم.این اشتباه نابخشودنی ،حوزه ای متفاوت از اهمیت دفاع ما از حفظ مرزهامون در مقابل م هست.معتقدم بایستی تمایز میان اینها رو درک کرد و بر طبل صلح بیهوده نکوبید،چون در دنیایی که قانون جنگل حکمفرماست با روحیات پروانه ای نمیشه پیش رفت.با جهانی که بی عدالتی تا استخوان رسیده نمیشه سانتی مانتال یا خودباخته مواجه شد.
پنجم ما سوالات جدی در رابطه با سقوط هواپیما که با اصابت پدافند سپاه اتفاق افتاده ،داریم.چرا پروازهای اون ساعت لغو نشده؟وقتی احتمال حمله مقابل به مثل از سمت آمریکا بسیار قوی بوده و همه پایگاه ها در دزفول و پنجم شکاری و کرمانشاه و لرستان و.به حالت آماده باش صد در صد درآمده بودند و احتمال زدن پدافند قطعی بوده؟لیست پروازهای هوایی رو در دست داشتند،چه طور نمی دونستند که دارن به یک هواپیمای مسافربری شلیک می کنند؟
ششم بی اعتمادی خانه آخر مشروعیت یک نظام است،این پدافند به قلب نظام زده شده است،اگر مسئولین مربوطه درک کنند که با یک عذرخواهی این ماجرا به پایان نمیرسد بلکه متصل می شود به آبان به دی به.که انکار و تکذیب و نداشتن صداقت در مواجه با مردم آنها را به خانه آخر می رساند.هیچ کدام از جناح ها نباید تصور کنند این اتفاقات برایشان ثمره ای رقم زده و خوشحال باشند کما اینکه می دانم خوشحالند! نه سقف برسرتان آوار شده و نمی فهمید.از زمان شهادت سردار که مردم داغدار بودند ،آقایان اصول گرا تاختند در میانه میدان تا از این نمد کلاهی برای انتخابات مجلس درست کنند،مردم داغدار و آقایان به فکر مصادره سردار.حالا باید منتظر باشیم اصلاح طلب ها بیایند وسط ،مردمی داغدار عزیزانشان و اینها در حال ساختن کلاهی از این نمد تازه.
هفتم می گویند ت بی پدر و مادر است،نه عزیزانم،ت علم شناخت بی پدر و مادرهاست.
درباره این سایت