نمی دونم این نوشته رو چه طور باید شروع کنم.کرونا معلوم نیست تا کی مهمون ما باشه و این نگرانی و کسالت همه ما رو درگیر کرده.به عنوان کسی که زیاد زیست جزیره طوری داشته،فکر کنم بتونم یک سری پیشنهاد برای گذران روزهاتون در خونه داشته باشم.اگرچه خیلی با خودم کلنجار رفتم که بیام اینجا بگم یا نه،چون خیلی تمایلی ندارم در مورد کارهایی که در جزیره ام انجام می دم،حرف بزنم.ولی با این اوضاع چاره ای نیست.
اول اینکه همیشه برای خودتون یک سری پروژه شخصی داشته باشید،چند تا هدف برای خودتون تعریف کنید.مثلا اگر می خواهید مهارتی رو تقویت کنید،برای خودم مهارتهای نوشتن ،پژوهش و زبان هست.الان بهترین فرصت برای تقویت این مهارت هاست چون کسی ازتون انتظار نداره برید بیرون.مهارت هایی که می خواهید به دست بیارید،لیست کنید.آن ها رو به هدف های کوچک زود بازده تبدیل کنید بعد تلاش کنید که تک تک، تیک بخورن.لقمه بزرگ برندارید.انتظارات عجیب هم از خودتون نداشته باشید.خودتون رو هم مقایسه نکنید.لازم هم نیست با نظم خاصی پیش برید.بعضی ها عادت رفتاریشون یک جور نظم در بی نظمیه! ایرادی نداره،با شیوه خودتون پیش برید.اگر دلتون می خواد از فصل چهارده شروع کنید چون براتون جذاب تره ،همین کار رو بکنید.هر وقت حوصله و انرژی بیشتری داشتید کارهای پر چالش تر رو انجام بدید.
دوم به خانواده تون توجه بیشتری نشون بدید،اعضای خانواده رو تماشا کنید ،بیشتر ببوسیدشون(البته اگر مریض نیستید)،بیشتر با هم حرف بزنید.بهشون بیشتر کمک کنید.در مورد بعضی احساسات و افکارتون که تا الان مجال صحبت نبوده،حرف بزنید و سعی کنید اونا شما رو بهتر بشناسن تا تعاملاتتون از این به بعد ثمربخش تر باشه و اعتمادتون بهم بیشتر بشه.گاهی ما واقعا دلایل قانع کننده ای داریم اما نگرانیم که اعضای خانواده پذیرنده نباشن،از نقاط اشتراک شروع کنید،از مفاهیم تقریب به ذهن استفاده کنید و تلاش کنید شما رو بهتر درک کنند.اثرش رو در زندگیتون خواهید دید.
سوم با خرده ریزه های خونه کاردستی درست کنید.از طریق اینستا می شه کلی فیلم های آموزشی دید،احتمالا خیلی هاش رو ذخیره کردید برای «یک روزی»،این روزها از همون روزهاست،با دستاتون یک چیزی درست کنید.نقاشی بکشید،شیرینی بپزید،خیاطی کنید.بافتنی و.هر کاری که با دست انجام میشه ،این طوری انرژی هاتون رو آزاد می کنید.
چهارم شروع کنید وسایل خونه تون رو کم کنید.کتاب های اضافه که از خریدنشون پشیمونید یک جا بگذارید تا بعدا به کتابخانه های مساجد و مدارس اهدا کنید.خرده ریزه های فی رو جدا کنید ،رومه ها و کاغذهای باطله رو دسته بندی کنید و به بازیافتی ها تحویل بدید.الان نه قاعدتا! فعلا یک جا جمعشون کنید.این وارسی ها به طور کلی شامل:کاغذهای باطله،فها،لباس هایی که دیگه نمی پوشید،یا از خریدشون پشیمانید،حتی عکس های آلبوم ها که بد افتادن و زمانی که گرفتید چون خیلی تو جو بودید،هنوز نگهشون داشتید در حالی که چندتا از شون دارید.
لبتاب ها و موبایل هاتون هم به همین ترتیب خالی کنید.فیلم ها و موسیقی هایی که به هر دلیلی دیگه نیازی ندارید دردسترس مدامتون باشن،رو از هارد منتقل کنید روی سی دی ها و هارد اکسترنال.
پنجم یک لیست از دوستان نزدیکتون درست کنید،به این می گن دایره حمایتی.با دوستانتون در ارتباط باشید با تماس تلفنی ،اینستا و.این رو کلا به عادت زندگیتون تبدیل کنید،وقت هایی که نیاز ندارید هم با دوستانتون تماس بگیرید.این صرفا به خاطر این نیست که عیار شخصیتیتون و قدرشناسیتون رو بالا ببره،بلکه روابط بی دلیل ،کیفیت زندگی و دید شما رو تغییر می ده.
ششم رویا پردازی کنید.شما رو نمی دونم،اما ذهن من وقت های بحران به صورت غیرارادی میل به بقا نشون می ده و تصاویر امید بخش و شادی بخش رو یادآوری می کنه.خاطرات گذشته یا خیالات خوشایندتون رو بنویسید. به خودتون یادآوری کنید که روزهای خوب هم داشتید.پذیرش روزهای سخت به همان اندازه واقع بینانه است که پذیرش وجود روزهای خوب در زندگی.
هفتم یک سری سوال سخت از خودتون بپرسید،الان بهترین فرصت هست که درباره خودتون و نسبتتون با هستی و تناقض های شخصیتیتون بیشتر تامل کنید ،برای روزهای آینده عادت های رفتاری تازه برای خودتون تعریف کنید.نقدهایی که بهتون شده رو بنویسید و راه حل های خودتون رو مقابلش.درباره حس های بدتون ،آدم هایی که شما رو به هر شکلی رنج دادند،بنویسید،یک نوشته خطاب بهشون بنویسید،بدون رودربایستی،در باره اینکه چه طور باعث رنجش شما شدند،توضیح بدید.(این نوشته برای خود شماست!) با خودتون بدون سانسور مواجه بشید،با لایه های عمیق روحیتون.چیزهایی که اون پشت تلنبار شدن و به شکل خشم های غیر ارادی بروز کردن.به این تمرین ادامه بدید تا جایی که اثرش رو ببینید.
هشتم فیلم تماشا کنید.از اعضای خانواده هم غافل نشوید،بهتر هست که با اعضای خانواده فیلم تماشا کنید.سعی کنید این روزها عضو حامی وثمربخشی باشید،فرصت برای برگشتن به جزیره خودتون رو دارید.
نهم کتاب های نخوانده تون رو بخوانید.کتاب های قدیمی رو عمیق تر بخوانید.چه طوری؟برداشت هاتون رو درباره شون بنویسید.در اینترنت سرچ کنید و نقدهای و تحلیل های بقیه رو بخوانید.از کتاب های دیگر در حوزه های دیگه مثل جامعه شناسی و روانشناسی کمک بگیرید و حوزه های مرتبط با هم رو پیدا کنید و بنویسید.شاید ظاهر این کار خیلی کسالت آور به نظر برسه اما وقتی کار ترکیب مفاهیم رو شروع کردید،وقتی متوجه شدید یک جورایی کتابها همه درباره همدیگه هستن و چقدر با هم مرتبطن،لذت می برید.
دهم اگر حیاط دارید یا بالکن،فرصت خوبی هست که بیشتر آسمان رو تماشا کنید.
یازدهم از گروه های خیریه غافل نشوید، از صحبت کردن درباره گروه های نادیده گرفته شده در این شرایط که شامل کارتون خواب ها و کودکان کار میشن تا کمک کردن بهشون به صورت مادی و معنوی.
دوازدهم صفحه جیوگی هر شب یک لایو درباره کرونا داره و از آدم های مختلف نویسنده،مردمشناس،روانشناس،بازیگر،شاعر،پزشک و می خواد که از زاویه دید خودشون بگن نظرشون درباره این پدیده چیه.به نظرم خیلی جالبه .در این گفت و گوی جمعی مشارکت کنید.در این روزها هم می شه دغدغه های اجتماعی داشت .
سیزدهم وقتی همه این کارها رو انجام دادید،شاید مثل من آرزو کنید ای کاش این جزیره تداوم داشته باشه.
درباره این سایت